Nowa strona Sióstr Antoninek
Nowa strona Sióstr Antoninek to jeden z elementów zleconych nam prac. Innym wcześniej zleconym było wykonanie logo Zgromadzenia.
Klient:
Zgromadzenie Sióstr Opieki Społecznej pod wezwaniem Św. Antoniego w Wieluniu
O patronie Zgromadzenia
Święty Antoni z Padwy, patron Zgromadzenia, urodził się ok. 1195r. w Lizbonie. Na chrzcie św. otrzymał imię Fernando. W młodym wieku wstąpił do zakonu kanoników regularnych św. Augustyna. Tak zdobył solidne wykształcenie i przyjął święcenia kapłańskie. Pod wpływem wieści o bohaterskiej śmierci misjonarzy franciszkańskich w Afryce Północnej przeniósł się do franciszkanów, gdzie przyjął imię Antoni.
Wyjechał do pracy misyjnej do Maroka, gotów umrzeć dla Chrystusa
i braci. Tamtejszy klimat okazał się jednak za ostry dla wątłego zdrowia Antoniego i musiał wrócić do Europy. Skierowano go do Francji i Włoch, gdzie zasłynął jako wyjątkowo utalentowany kaznodzieja. Pracował owocnie, nawracając wielu odstępców od wiary.
i braci. Tamtejszy klimat okazał się jednak za ostry dla wątłego zdrowia Antoniego i musiał wrócić do Europy. Skierowano go do Francji i Włoch, gdzie zasłynął jako wyjątkowo utalentowany kaznodzieja. Pracował owocnie, nawracając wielu odstępców od wiary.
W swoim zakonie wykładał także braciom teologię. Zmarł w Padwie 13 czerwca 1231r. Po roku został kanonizowany przez papieża Grzegorza IX. Papież Pius XII nadał mu tytuł Doktora Kościoła, ponieważ odznaczał się głęboką wiedzą teologiczną, szczególnie w zakresie nauki Pisma świętego i Ojców Kościoła.
Logo Zgromadzenia Sióstr Antoninek z Wielunia
Zauważa się, że choć XXI wiek przynosi ogromny rozwój techniki i najrozmaitszych technologii komunikacji to z drugiej strony silnie związany jest z pogłębiającym się zanikiem relacji międzyludzkich.
Zadaniem logo stało się więc wzbudzenie zainteresowania głównie dziewczyn i kobiet w przedziale wiekowym 15-35 lat. To zainteresowanie finalnie ma przekuć się w realne korzyści Pań poszukujących życiowego celu oraz sensu.
Tutaj przeczytaj więcej jak projektowaliśmy
Cele Zgromadzenia Sióstr Opieki Społecznej pod wezwaniem Św. Antoniego
Celem Sióstr jest Chwała Boża oraz niesienie bezinteresownej pomocy ludziom potrzebującym. Cel ten realizujemy m. in. poprzez opiekę nad rodzinami w potrzebie, prowadzenie kuchni dla ubogich, odwiedzanie i pielęgnowanie chorych w ich domach, posługę pielęgniarską, pracę w Domach Opieki, a także w Domach Pielgrzyma.
Siostry posługują dzieciom i młodzieży jako wychowawczynie i katechetki, pracują w kościołach jako zakrystianki i organistki oraz wykonują wszelkie prace, poprzez które pragną szerzyć Królestwo Boże. Zgromadzenie jest habitowe.
Historia Zgromadzenia
Zgromadzenie Sióstr Opieki Społecznej pod wezwaniem Św. Antoniego powstało w Polsce 8 grudnia 1933roku. Jego Założycielką jest Matka Innocenta Katarzyna Rzadka. Celem nowego zgromadzenia była praca społeczno – charytatywna.
Pragnieniem Założycielki była idea niesienia pomocy ubogim, opuszczonym, matkom rodzin wielodzietnych i chorych w ich mieszkaniach, czyli – służba Chrystusowi w potrzebujących pomocy człowiekowi.
Pragnieniem Założycielki była idea niesienia pomocy ubogim, opuszczonym, matkom rodzin wielodzietnych i chorych w ich mieszkaniach, czyli – służba Chrystusowi w potrzebujących pomocy człowiekowi.
Za Opiekunkę Założycielka obrała NMP Niepokalaną, a za patrona św. Antoniego Padewskiego. Pracę zgodną z wytyczonym celem rozpoczęła Założycielka w Poznaniu w 1934r. Jednak z powodu trudności napotkanych w tym mieście, przeniosą się jesienią 1935r. wraz z 3 pierwszymi towarzyszkami do Wielunia w diecezji częstochowskiej.
Tutaj siostry uzyskały poparcie ordynariusza diecezji częstochowskiej – bpa Teodora Kubiny i spotkały się z życzliwym przyjęciem ze strony ks. Prałata Wincentego Przygodzkiego oraz miejscowej ludności, dzięki czemu mogły rozwijać swoją działalność. Wybuch II wojny światowej zahamował działalność zgromadzenia oraz rozproszył częściowo siostry.
Mimo trudnych warunków okupacyjnych Antoninki nie przerwały swojej posługi. Często z narażeniem życia niosły pomoc polskim rodzinom, żołnierzom i więźniom. Pracowały w szpitalu na oddziale zakaźnym oraz w prowizorycznie zorganizowanych szpitalach dla chorych na płuca i oczy w Lututowie i Rybce.
W Wieluniu prowadziły także tanią kuchnię dla Polaków. Już w 1945r. nastąpił rozwój Zgromadzenia i jego działalności. Bp T. Kubina oceniając całokształt pracy, 19 stycznia 1946r. zatwierdził zgromadzenie na prawie diecezjalnym. 2 lutego tego samego roku dwie postulantki rozpoczęły kanoniczny nowicjat. Matka Innocenta Rzadka stała na czele zgromadzenia do końca swego życia, tj. do 1962r. Do rangi instytutu na prawie papieskim podniósł Zgromadzenie papież Jan Paweł II dnia 4 października 1991r.
